De Haagse rechtbank heeft de Zoetermeerse Bernadette H. (57) vrijgesproken van een moordpoging op haar partner. Volgens de rechters is niet bewezen dat de diepvries die ze had gekocht, was bedoeld om het lijk van de man in te dumpen.

Twee weken geleden eiste het OM nog een celstraf van vijf jaar tegen de Zoetermeerse. Volgens de officier van justitie had ze geprobeerd om haar vriend vorig jaar september in zijn slaap te doden. Ze zou met kracht een gewatteerde doek op zijn gezicht gehouden hebben. Toen hij in ademnood wakker werd, gooide hij haar van zich af. Naast zijn bed zag hij een groot vleesmes liggen en in de computerkamer stond een gloednieuwe, manshoge, diepvries.

Rechters niet overtuigd door OM
Volgens het OM duidde dit alles op een welbewuste poging van de vrouw om haar man van het leven te beroven. De rechtbank meent echter dat de beschuldigingen van het OM alleen maar gebaseerd zijn op het verhaal van de partner. Ander bewijs van de vermeende moordpoging is er niet.

De rechters zijn er niet van overtuigd dat de vrieskist was aangeschaft om het lijk van de man in op te bergen. De diepvriezer kan ook voor een ander doel zijn gekocht.

‘Vriezer kapot’
Tijdens de rechtszitting twee weken geleden beweerde de vrouw ook dat de oude vriezer kapot was en dat er daarom een nieuwe moest komen. De gewatteerde doek had ze alleen maar om haar migraineaanvallen mee te bestrijden. Die hield ze dan met ijsblokken tegen haar hoofd. Stoffen om haar ex te bedwelmen zijn niet op de doek aangetroffen.

Bernadette H. woonde 15 jaar met haar partner samen. Volgens de vrouw heeft de man haar valselijk beschuldigd, om van haar af te komen. ‘Hij heeft me een loer gedraaid’, zei ze twee weken geleden nog op de zitting.

Interview Reformatorisch Dagblad, met mr. Wouter Hendrickx

Gepubliceerd op 25 januari 2013 | Reformatorisch Dagblad

Bij strafrechtadvocaat Wouter Hendrickx (34), kind aan huis in de rechtbank Utrecht, vinden alle verdachten een gewillig oor. Hij weigert echter in beginsel om verdachten van zedenmisdrijven bij te staan, „met name als het gaat om misbruik van minderjarigen.” „Ik houd van ingewikkelde dossiers waarin ik me volledig kan vastbijten”, zegt de jonge raadsman.

Hij noemt het voorbeeld van de voetbalrellen, vorig jaar na de thuiswedstrijd van FC Utrecht tegen FC Twente. „Justitie verspreidde via internet en televisie foto’s van verdachten. Erboven stond het kopje ”hooligans”. Ik heb me daaraan gestoord, want achteraf bleek dat 90 procent van die jongens nooit eerder met justitie in aanraking was geweest. Onterecht werden alle getoonde verdachten onder de noemer ”hooligans” geschaard.”

Hendrickx vindt dat een kwalijke zaak. „Een foto blijft altijd op internet staan. Dat heeft grote gevolgen voor de persoon en zijn familie. Justitie had de verdachten eerst anoniem moeten tonen –bijvoorbeeld met balkjes voor de ogen– met een oproep om zich vrijwillig te melden. Reageren ze dan niet, dan lopen ze inderdaad het risico volledig op internet of tv getoond te worden.”

Hoe groot de macht van de media is, toont volgens Hendrickx de zaak tegen twee zogenaamde terroristen die in 2010 op Schiphol werden opgepakt. De raadsman stond een van de mannen bij.

„De twee waren op weg van Amerika naar Jemen. De FBI verzocht de Nederlandse autoriteiten om het duo op te pakken. Op beelden van de inhoud van hun bagage waren aan elkaar geplakte mobieltjes te zien. Persoonlijk zou ik dat ook opmerkelijk hebben gevonden, maar later zou blijken dat de mannen de toestellen naar Jemen vervoerden voor familie. Mobieltjes zijn in het land nauwelijks vrij verkrijgbaar.”

Drie dagen na hun arrestatie op Schiphol bleek de ophef een vergissing te zijn. „De verdachten waren toen al uitgebreid en zelfs internationaal op tv getoond. Je moet je even voorstellen dat je voor het oog van de hele wereld wordt gearresteerd. Dat beeld blijft bij de mensen hangen, en niet zozeer het feit dat drie dagen later bleek dat je volstrekt onschuldig was.”

Strijdt zijn werk nooit met zijn rechtvaardigheidsgevoel? „Soms heb ik achteraf het gevoel dat, hoewel de rechtbank geen wettig en overtuigend bewijs heeft gevonden, ik toch denk dat mijn cliënt er wellicht meer van af weet. Als privépersoon begrijp ik soms de gevoelens van de burger als hij vindt dat er te laag gestraft wordt. Ik kan echter ook voorbeelden genoeg noemen waarbij de burger in het algemeen ook zou vinden dat er te hard wordt gestraft. Nederland staat in Europa bekend als een land dat hard straft en ook verdachten relatief snel in voorlopige hechtenis stelt.”

Bron

Op een woonwagenkamp in Utrecht heerste grote verslagenheid toen de Gemeente Utrecht na 6 maanden alsnog kwam met het voornemen om op basis van de Opiumwet over te gaan tot sluiting van de woningen. Dit vanwegen gevonden hoeveelheden drugs en vermoedens van handel in drugs. Dit is een bevoegdheid van de Burgemeester. Gelukkig heeft deze zijn standpunt herzien nadat advocate Leanne Toet een zienswijze indiende namens haar clienten.

Wouter Hendrickx diende namens zijn clienten eveneens een zienswijze in. Ook deze werd gegrond verklaard zodat de gezinnen in hun woningen mogen blijven.

Het is een zinnetje dat tot en met woensdag veelvuldig te horen zal zijn in de Zwolse rechtszaal: “as nieko nezinau”. De rechtbank behandelt in drie dagen een zaak tegen acht Litouwers die beschuldigd worden van inbraken, heling, witwassen en deelname aan een criminele organisatie.